2019 yılından beklentiler

2019 yılından beklentim yok. 2019 yılı, 2020 yılı ve daha sonrası için yüce yaratandan beklentim ise sağlık mutluluk ve huzur.

son son yeni beklentiler içine girmemek.

okulu uzatmamak gibi bir beklentim vardı ama yalan oldu

daha fazla yormadan çekip gitmesi.

henüz 2019a girmemişken çok ama çok sevdiğim ablamın (kuzenim oluyor) bebeğinin olmasını istiyordum. kendi de çok istiyordu çünkü. çok şükür ikiz bebeklerimiz oldu dünya tatlısı oğluşlarım benim iki gün görmesem özlüyorum. bir de teyzem var senelerdir bebek sahibi olmak istiyordu o da bir hafta önce doğum yaptı. bu ne güzel bebekli bir seneydi diye düşüyordum az önce kuzenimden haber geldi eşi hamileymiş. bu sene yaşadığım bir çok olumsuzluklara rağmen seni çok güzel hatırlayacağım 2019. bana dünyalar tatlısı bebekler verdin. hiç beklemediğim haberler getirdin. aynı performansı (bebek olmasın çok oldu) farklı konulardaki iyilikleri 2020 den bekliyorum..

daha az bahtsızlık. maksimum birkaç haftada bir talihsiz haberler alıyorum. son bir yılda aldığım cenaze haberi abartısız 20'yi geçmiştir. bir o kadar da ciddi sağlık sorunlarına dair şeyler işittim yakınlarımdan. daha bugün kanser riski bulunan çocukluk arkadaşımla istanbul'un altını üstüne getirdik, çağ kebabına düştük. -ayrıca bugün, bu dediğim arkadaşın annesinin de kanser tedavisine başladığını öğrendim.- şimdi evdeyim. birkaç ay sonra nerelerde oluruz diye düşünmemek için başka başka şeylere odaklanmaya çalışıyorum. yine de o fikir sabahtan beri aklımda sabit: ya bugün beraber geçirdiğimiz son günse? iki güne şehir dışına gidip birkaç ay hiç gelemeyeceğim çünkü.

kalmış şurda 45 gün. tüm sene ben bir mahalle gibi yanarken, orospu gibi saçını tarayan bir 2019 vardı. şimdi bu 45 günde ne bekliyim. aslında var bir şey, haber beklediğim işten kabul almazsam 2020 de siktim ananı 2019.

barışmak.. her şeyle